Piątkowa uroczystość zgromadziła osoby, dzięki którym pomysł utworzenia takiej placówki mógł stać się realnym i tak okazałym. Zadanie nie było łatwe i wszyscy wspominają, że dom rodził się w bólach. Konieczność przekonania decydentów, pozyskanie środków i ich właściwe spożytkowanie oraz napotykane problemy logistyczne nie napawały optymizmem. W projekt zaangażował się w pełni ówczesny starosta strzeliński, a obecnie poseł Norbert Raba. – Nie podejmowaliśmy tej decyzji z myślą o pięknym budynku, tylko po to, by tutaj znaleźli swoje miejsce, choć na chwilę ludzie, którzy tego potrzebują. I to jest faktycznie placówka, na którą zawsze mogą liczyć – zapewnia inicjator przedsięwzięcia. Wielką pomoc w tym trudnym zadaniu uzyskano ze strony Doroty Grzybowskiej, dyrektora Wydziału Polityki Społecznej Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego. – Pamiętam nasze pierwsze rozmowy i spotkania na temat powstania w Strzelinie placówki sprzyjającej i przyjaznej osobom niepełnosprawnym. Celem było powstanie takiego miejsca, gdzie mogą oni rozwijać swoje talenty, umiejętności i cieszyć się życiem – mówiła zebranym pani dyrektor – Cieszę się, że właśnie w bardzo mi bliskim Strzelinie placówka taka powstała. Jakkolwiek dzisiaj następuje oficjalny moment otwarcia tego ośrodka, to przecież wiemy, że dom ten żyje już od pewnego czasu i wiele dobrego tu się dzieje – dodaje. Zwracając się do podopiecznych placówki Dorota Grzybowska życzyła im, by znaleźli tu ciepło, zrozumienie, szacunek. – Niech będzie to miejsce, gdzie nawiązują się przyjaźnie i zdobywać będziecie nowe umiejętności. Sądząc po ilości waszych prac, talentów wam nie brakuje – powiedziała. Faktycznie ilość i jakość wykonania zaprezentowanych podczas uroczystości prac plastycznych podopiecznych domu była imponująca. O pomyślność działalności ośrodka modlił się także ks. Prałat Jan Kisz, który poświęcił obiekt, mówiąc o wielkim darze, jakim dla człowieka w potrzebie jest pomoc i zrozumienie.
Projekt ostatecznie zrealizowano dzięki kontynuacji działań ze strony obecnego starosty strzelińskiego Artura Gulczyńskiego. – Determinacja całego grona osób, które zaangażowały się w to przedsięwzięcie dała rezultaty przerastające marzenia – mówił starosta podczas otwarcia placówki. – Te wnętrza, które poprzednio były ruiną, teraz są powodem naszej wspólnej dumy i dowodem dobrze spełnionego obowiązku. Ośrodek ten jest chlubą dla nas wszystkich, dla całego powiatu strzelińskiego – mówiąc te słowa Artur Gulczyński nie krył wzruszenia i radości.
Kierownikiem placówki jest Jolanta Kowalczyk, która wraz z kierownikiem Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie Krystyną Ziółkowską tworzyła dom od podstaw. Obie pełniły też honory gospodarzy podczas uroczystości. – Ośrodek przeznaczony jest dla 30 podopiecznych, a personel stanowi, poza kierownikiem, jeszcze pięciu terapeutów – tłumaczyła zmęczona, ale bardzo szczęśliwa Jolanta Kowalczyk. – Jak mówi sama nazwa jest dom samopomocy. Nie ma tu zatem obsługi kuchennej czy sprzątaczek. Uczestnicy sami zajmują się bieżącymi pracami remontowymi, przygotowywaniem drobnych posiłków czy sprzątaniem tak, by umieli radzić sobie w życiu – wyjaśniała.
Remont trwał łącznie trzy miesiące i podzielono go na dwa etapy, co umożliwiło wykorzystanie pomieszczeń jeszcze przed ostatecznym zakończeniem prac. Środki na inwestycje i wyposażenie pochodziły z dotacji rządowej przekazanej przez urząd wojewódzki oraz z funduszy PFRON przekazanych przez urząd marszałkowski. Efekt prac robi ogromne wrażenie. Przepiękne sale z doskonałym wyposażeniem obrazują, jak trudne, ale i konsekwentne były działania, by Środowiskowy Dom Samopomocy w Strzelinie powstał. W chwili obecnej ośrodek może jeszcze przyjąć 10 osób dorosłych z terenu całego powiatu, które leczą się w poradni zdrowia psychicznego lub są niepełnosprawne intelektualnie. Do nich właśnie skierowana jest oferta Środowiskowego Domu Samopomocy w Strzelinie.
Potwierdzeniem tego, jak ta placówka jest potrzebna, była radość i entuzjazm oraz znakomity kontakt z terapeutami, co można było podziwiać w trakcie przygotowanej przez podopiecznych części artystycznej. Wykonywane wiersze i kolędy stworzyły szybko prawdziwie rodzinną i świąteczną atmosferę, dając dowód na to, że spotkała się tam prawdziwa rodzina.
