Tegoroczna zima prawdopodobnie nas opuściła. W momencie, kiedy słońce zaczęło mocniej świecić, a śnieg już stopniał, ludzie przystąpili do karygodnego procederu wypalania traw. Mimo wielu akcji uświadamiających, rolnicy nadal sądzą, że ogień to najlepszy sposób na usunięcie chwastów.
Dla świata przyrody wypalanie traw to katastrofa ekologiczna. W pożarach giną chronione cenne gatunki roślin i zniszczona zostaje flora bakteryjna, przyśpieszająca rozkład resztek roślinnych. Musimy pamiętać, że łąki są domem ogromnej liczby gatunków owadów, ptaków i zwierząt. Niestety często giną one z płonącą roślinnością. Zabijane są również bardzo pożyteczne mrówki, wzbogacające warstwę próchnicy i ułatwiające rozkład masy organicznej. Ofiarami podpalaczy są również żaby, których populacje maleją w zastraszającym tempie, jeże, krety zjadające drobne gryzonie, młode zające, pisklęta.
Pole czy łąka strawione ogniem potrzebują kilku lat na regenerację, aby dawać takie plony jak przed pożarem. Pasza pochodząca ze zniszczonej łąki nie jest tak wartościowa, a wypasające się na niej zwierzęta rosną wolniej, krowy dają mało mleka. Radzimy, aby zamiast spalać, kompostować resztki i w postaci próchnicy ponownie wprowadzać na pole.
Wypalanie traw z punktu widzenia prawa jest niedopuszczalne i karalne. Zdecydowany zakaz wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych w strefie oczeretów i trzcin wniósł art. 45 Ustawy z 16.10.1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. nr 114). Przepisy karne ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska (art. 107) przewidują karę pozbawienia wolności do lat 3.
Poza tym każda interwencja straży pożarnej kosztuje. Sam przyjazd do ognia to suma rzędu kilkaset złotych. Za wypalanie wyciągane będą surowe sankcje karne poprzez stosowanie mandatów, kierowanie spraw do sądów i powiadamianie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Przypominamy, że po przystąpieniu Polski do Uni Europejskiej rolnik uzyskuje dopłaty bezpośrednie do swoich gruntów. Warunkiem jest prawidłowy sposób utrzymania gleby w odpowiedniej kulturze. Wypalanie pokrywy wyklucza się wzajemnie z dobrą kulturą i rolnik może pożegnać się z pieniędzmi z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji w Rolnictwie.
Dużym zagrożeniem są pożary wywoływane podczas wypalania traw w pobliżu dróg publicznych, ponieważ gęsty dym utrudnia jazdę kierowcom. Może to doprowadzić do wypadku drogowego. Zdarza się, że ogień z początku kontrolowany przez osobę wypalającą, na skutek podmuchów wiatru, przeradza się w żywioł, którego opanować się nie da! Około 30% pożarów traw powstaje w wyniku przypadkowego zaprószenia ognia, często za sprawą wyrzucenia niedopałków z przejeżdżających pojazdów na pobocze drogi. W powyższym przypadku sprawcy nie biorą pod uwagę powstającego zagrożenia rozwoju pożaru na obszary leśne, a jest ono bardzo realne! Trawa po okresie zimy pali się bardzo szybko, ponieważ jest wysuszona. Ogień ogarnia coraz większe obszary, powodując zagrożenie dla lasów, zabudowań, zakładów pracy. Rzucenie niedopałka można porównać z świadomym podpaleniem lasu. Apelujemy do wszystkich podpalaczy: przestańcie wypalać trawy!
